Het recente cao-resultaat voor de cao Particuliere Beveiliging is met de voorgenomen arbeidstijdverkorting de komende jaren en verdere aanscherping van roosterregels een opvallend signaal voor de ervaren werkdruk in de sector. Natuurlijk is het prettig als werknemers minder uren werken voor hetzelfde salaris en dus meer vrije tijd kunnen genieten. Maar wie zorgt vervolgens voor sluitende werkroosters? Wie vangt het ziekteverzuim straks op? En wie de grote tekorten die nu al dagelijks voelbaar zijn door de hele branche en mede oorzaak van de hoge werkdruk? Waarom niet de keuze gemaakt om aan te sluiten bij hetgeen in andere dienstverlenende bedrijven gangbaar is: zelfroosteren en erkenning voor werktijden die je aan de eigen keukentafel thuis regelt in plaats van leuren met briefjes bij een planner in de hoop dat een vrije dag nu wel lukt? En in ruil afschaffen van de boetes voor werkgevers omdat diensten noodgedwongen verschuiven? Ook in de beveiliging is dit mogelijk. In de cao Beveiliging, de andere cao in de branche die VBe NL met vakbond De Unie afsluit, is deze ontwikkeling twee jaar geleden reeds in gang gezet. Evenals de keuze om ondernemingsraden hun rol te geven op het gebied van werktijden ondersteund door de Wet op de Ondernemingsraden. Sinds jaar en dag een goed werkbaar instrument gebleken voor bedrijven in Nederland. Niet centraal maar decentraal is het antwoord om werknemers meer invloed te geven op werkdruk en werktijden. Daarbij doet de voorgenomen loonparagraaf en duur van de afspraken niet alleen werknemers maar ook werkgevers in de sector de wenkbrauwen optrekken.
De cao Beveiliging is de cao afgesloten met mkb werkgevers in de beveiliging. Vrij van de strakke begrotingsdisciplines en invloed van de grootste aandeelhouders in de beveiliging. Een cao waar ruimte is voor ondernemerschap, innovatie en kwaliteit. Ruimte voor het gelijkheidsbeginsel tussen werknemer en werkgever, tussen grote en kleine ondernemingen, inmiddels de basisvoorwaarden in de cao Beveiliging. Niet meer regels rondom arbeidstijden, maar juist minder en meer invloed op het dagelijkse rooster en werktijden, met daarnaast het opstarten van zelfroostering. Hierin loopt de sector hopeloos achter. Tegelijkertijd het goed luisteren naar wat je werknemers wensen. Onlangs is daarom voor de start van de nieuwe cao ronde van komende maand een raadpleging gehouden onder alle werknemers die te maken hebben met de cao Beveiliging. Met een respons van 10% geeft deze eerste raadpleging een goede indruk. Daarbij staat meer loon, lagere werkdruk, meer opleiding en invloed op werktijden hoog op het lijstje. Dit onderzoek, Digi-C, samen uitgevoerd met vakbond De Unie, zal de basis vormen van de nieuwe cao. Een panel van meer dan 100 werknemers zal mee bepalen wat de definitieve uitkomst zal zijn. Partijen betreden hiermee een nieuwe manier van het breed betrekken van werknemers bij de cao onderhandelingen.
Een spannende uitdaging!
Een discussie over de loonparagraaf zal altijd onderdeel van het spel zijn. Voor- en tegenstanders hebben voldoende stevige argumenten en de degens worden zeker in de beveiliging hierover regelmatig gekruist. Feit is inmiddels wel dat de afgelopen jaren en ook voor 2019 de salarissen in de sector niet gelijk op gaan en dat mkb werkgevers meer ruimte in hun cao weten te vinden om salarissen harder te laten stijgen. Zij willen zich hiermee blijvend onderscheiden op de steeds krapper wordende arbeidsmarkt met een toenemende concurrentie tussen bedrijven. Een beperkt aantal grootbedrijven in de beveiliging, die door hun aantallen werknemers in staat blijken de cao Particuliere Beveiliging Algemeen Verbindend op te leggen aan de 3000 beveiligingsbedrijven in ons land, houden echter de sector flink in de greep. Met centrale afspraken worden de innovatieve krachten van mkb bedrijven ingeperkt.
De ontwikkelingen in de sector en de krapte op de arbeidsmarkt vragen intussen van VBe NL om kritischer te worden op resultaten van dit soort akkoorden en ontwikkelingen, zonder hierbij afbreuk te willen doen aan de positieve intenties van alle betrokken partijen. Het tot stand komen van een cao is immers een onderhandelingsproces van geven en nemen, waarbij traditiegetrouw, als het spannend wordt, partijen tegenover elkaar komen te staan. Nu er een resultaat is worden de wenkbrauwen opgetrokken. Leden en niet-leden vragen VBe NL naar hun visie en positie. Het oordeel over een cao-resultaat is echter aan de achterbannen zoals het hoort. Hierin is VBe NL geen partij en kiest bewust voor de gekozen weg van de eigen cao Beveiliging. Die is als gezegd anders en plaatst werknemer en werkgever in gelijkwaardige positie met bijpassend concurrerend loon. Neemt niet weg dat het wel tijd is om de verschillen die inmiddels een aantal jaar een feit zijn duidelijker en inzichtelijker te maken voor iedereen.
Er valt immers iets te kiezen.
Leon Vincken, directeur
